Het is dezer dagen helemaal niet moeilijk om het politiek met elkaar oneens te zijn: staking ja/nee sympathiseren als bestuur of werkgever, miljoenennota en Algemene Beschouwingen in de 2e Kamer. De vraag die kennelijk in het college ook al aan de orde kwam: kan/ga/mag je demonstreren zaterdag als je collega’s hebt die qua politieke kleur in het kabinet zitting hebben.

Voeg daar je eigen begrotingsbesprekingen aan toe: hoe collegiaal een bestuur mogelijkerwijs ook kan zijn en in de wetenschap dat op stadsdeelniveau het grootste gedeelte van de dingen waar we aan werken helemaal niet politiek gekleurd zijn, je komt de verschillen op dit moment veelvuldig tegen.

Waarom overheidsinvesteringen in het huren van parkeerplaatsen als je het ook aan Welzijn uit kunt geven, tegenover welk onderdeel van welzijn is eigenlijk een wettelijke taak en waarom doen we daar wat we doen.

Niet altijd even con amore, maar het houdt je scherp.

Bij al die verschillen, vond ik het wel even prettig om vanaf de bank met glaasje wijn en Parool van vandaag te constateren dat ik het voor een keer eens van harte eens kon zijn met de bijdrage van wethouder Frits Huffnagel over wat Amsterdam wel en niet moet doen om een aantrekkelijke stad voor ICT investeringen te blijven en zijn pleidooi over waarom we als Amsterdam vooral in glasvezel moeten investeren.

Na alle politieke verschillen van de afgelopen periode op diverse bestuurslagen, toch prettig dat je het tussen GroenLinks en VVD ook best op een aantal dingen eens kunt zijn.