Nieuw Jaar bij buren de Baarsjes
Vanmiddag was ik midden in mijn vakantie toch even bij de Nieuwjaarsreceptie van stadsdeel De Baarsjes. Niet echt werk eigenlijk, en heel gezellig.
Ik blijf me met regelmaat verbazen over hoeveel mensen ik ondertussen vanuit mijn functie ken en hoeveel mensen mij kennen. Tijdens zo’n receptie schiet je moeiteloos van het ene gesprek in het andere en zwier je zo een hele zaal door.
Hoe men ook op straat over de politiek mag denken, ik zie daar toch voornamelijk vriendelijke collega’s met wie ik het goed kan vinden en waarvan ik het dus ook leuk vind om ze tegen te komen. Het leuke van een receptie van de buren is dat je dus ook nog buurtbewoners tegenkomt, die hoewel ze niet in “jouw” buurt wonen, je toch kent omdat ze zich zo dichtbij inzetten voor de stad.
De receptie van de Baarsjes had een opmerkelijk grootstedelijk karakter: ik zag veel mensen uit de gemeenteraad en andere stadsdelen.
Helaas was stadsdeelvoorzitter Henk van Waveren ziek en moest hij zich laten vervangen door collega Mirjam Smeels.
Tijdens de Nieuwjaarsreceptie was ook de uitreiking van de Ymere Baarsjes Beurs voor de meest talentvolle jongere in stadsdeel De Baarsjes door burgemeester Job Cohen.
Snel dus
Gelukkig, heb ik snel het opmaakprobleem snel overwonnen en guess what? Ik wist ook nog wat ik deed.
Betrapt
Met mijn dagelijkse logjes, lijkt mijn website best wel wat.
Als ik zoals vandaag bij het plaatsen van de Banner”van Webloggers voor Azi
Acties voor Azie: ver, dichtbij – gemeente en priv
Wellicht extra vatbaar vanwege de stand “rust” – zelfopgelegd tijdens de recesperiode – maar ik houd het al dagen maar net droog bij het kijken naar het nieuws, het lezen van de krant of zelfs al de simpele vermelding van het getal 555.
Naast de acties in mijn priv
Letters in het zand
Telefoongesprek met mijn logerende jongste:
“Mam, we zijn vandaag naar het strand geweest en daar hebben we h
Nieuwjaarsreceptie
Op 1 januari de laatste jaren steevast bezoek aan de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Amsterdam in het Concertgebouw.
Job Cohen opende de avond met zijn nieuwjaarstoespraak.
Het muzikale gedeelte was dit jaar beter dan ooit.
Leoni Jansen en Onno Krijn hadden een muzikale wereldtournee samengesteld
Al vanaf de eerste gaste, Sarina Voorn, klonk het als een klok: wat een dijk van een stem, ik kreeg het er koud van.
De twee baritongasten verzorgden en duet uit Carmen waarbij de zaal uit bezuiningingsoverwegingen bij het refrein “Toreador, en garde, Toreador, Toreador” voor koor moest spelen.
Ook Ali B was gast en zorgde voor de rap.
Hij kreeg de hele zaal zover dat zij/wij hem nascandeerden met Amster-dam, Mo-kum en als klap op de vuurpijl: “Als ik zing Job, dan zingen jullie…… Cohen.”
De mooie stem van de Senegalese Omar Ka moest ter plekke nog even zwaar oefenen op de tekst van Amsterdam, er is geen stad die ook maar even aan je tippen kan. Dat nummer werd als prachtig slot in vijf verschillende stijlen na elkaar en uiteindelijk ook in een smeltkroes gezongen.
Vast weer een bewijs dat Amsterdam haar arrogantie maar niet kwijt wil raken, maar ik vond het prachtig.
Na afloop van het concertgedeelte was er vollop ruimte voor het gebruikelijke rondjes lopen, netwerken, nieuwjaarswensen en zoenen.
Ook was er een uitvoering van Amsterdam on Stage, een gelegenheidsformatie bestaande uit ambetnaren van de gemeente Amsterdam. Zij hadden de afgelopen tijd veelvuldig geoefend en dat was te merken ook. Er speelden 2 ambtenaren uit Oud-West en
