Rugzakvullertje

Soms als de processen in ons bestuurlijk stelsel niet helemaal eenduidig zijn en vastgelopen zijn, we toch resultaat willen en niet onmiddelijk duidelijk is waar het stokt, verzinnen we een list.

Chagall in Oud-West

       

 

Zaterdag was ik aanwezig bij de vooropening van de Marc Chagall manifestatie in Oud-West.

 

In de WG-expozaal hangt een tentoonstelling die veel laat zien van hoe Chagall tot zijn eindresultaat kwam.

 

Alhoewel hij zelf alleen het eindresultaat belangrijk vond en eigenlijk door de bank genomen geen voorstudies wilde laten zien, maakte hij op verzoek een uitzondering voor een tentoonstelling in het Louvre over de tot standkoming van zijn glas in lood ramen de Hadassah-synagoge.

Daarnaast is er ooit een drukker geweest die de complete drukgang voor een houtsnede achterover drukte, waardoor ook dat nu zichtbaar is.

Met een bevlogen uitleg van galeriehouder Pieter Zuidema is het fascinerend om een kijk”je in het “produktieproces”van een kunstenaar te krijgen.

 

Woensdag 6 April wordt de tentoonstelling officieel geopend.

 

WG-Kunst organiseert in samenwerking met Galerie Wuyt en het stadsdeel verschillende tentoonstellingen rond Marc Chagall. Daarnaast zijn er lezingen en workshops in het teken van Chagall.

Kinderen kunnen zelf een Chagall raam maken, monoprinten, zeefdrukken of linoleum snijden. Volwassenen kunnen in de geest van Chagall etsen, schilderen, collages maken of zich bekwamen in gemengde technieken en dat alles onder deskundige begeleiding.

Er zijn tentoonstellingen in het stadsdeelkantoor, in de WG-Expozaal en daarnaast, heel bijzonder, ook in het BEP etalageproject in de Bellamybuurt.

 

Ik voel me enorm verwend met dit arangement.

Vorig jaar mei mocht ik een tentoonstelling van Chagall openen in de revalidatiekliniek aan de Overtoom. 

Ik vond dat zo’n leuk en waardevol project dat ik de galerie-eigenaar in contact bracht met

De schoolfotograaf

                                       Foto gemaakt met een Fuji Finepix 440

                                       onder matige omstandigheden door een matige fotografe

 

Te mooi om te laten lopen, de schoolfotograaf in actie.

Ik krijg jaarlijks de afdrukjes van zijn resultaat, maar zo in actie had ik nog nooit gezien.

Dit was dan ook een beetje stiekume actiefoto.

Jos

“Ga jij naar Duits”?

Bijna 25 jaar na dato, was de afschuw op het gezicht van mijn toenmalige klasgenote nog zichtbaar toen we elkaar tegenkwamen in de deuropening van het leslokaal waar ik net een r

Handmatige piloot

De laatste tijd word ik weer heftig gespamd.

Niet via mijn mailbox, daar let ik al bijna niet meer op, maar via de reacties van mijn weblog.

De spammers doen dit volledig geautomatiseerd. Ik kan niet anders dan alle reacties handmatig verwijderen en dat voelt niet eerlijk. Heel soms komt de nieuwe spam al binnen terwijl ik aan het verwijderen ben. Een echt Calimero effect.

De blacklist die ik geinstalleerd heb, werkt nog niet helemaal naar behoren. Ik moet hier snel een oplossing voor vinden, want mijn webhoster geeft steeds vaker waarschuwingen af dat ik excessief datagebruik heb, dat kan alleen maar hierdoor komen.

Lustrum Barlaeusgymnasium

Dit weekend lustrumfeest van mijn oude middelbare school, het Barlaeus.

Het schoolmotto “Niet voor de school, maar voor het leven” heeft ook mij gevormd. 

Ik ben nog steeds een trotse oudleerling met veel mooie herinneringen en de schone illusie dat ik nog dagelijks de vruchten en het levensgenieten pluk uit die periode.

 

Het besef dat mijn moeder voor mij en nu ook mijn dochter na mij onderdeel uitmaken van de geschiedenis en de toekomst van deze school gekoppeld aan het feit dat het Barlaeus wel heel trots uitdraagt anders te zijn en een heel apart slag mensen te leveren, maakt de viering van het 120 jarig bestaan voor mij wel weer tot een hele aparte en contemplatieve gebeurtenis.

 

Het mooie oude schoolgebouw van het Barlaeus is vorig jaar grondig verbouwd en heeft daarbij de naastgelegen voormalige “Spinazieacademie” geannexeerd. 

Afgezien van de statige voorkant met de prachtige vooringang en de aula, is er zo ongeveer niets dat nog lijkt op vroeger.

 

’s Middags werden er op school lessen gegeven door oud-leerlingen en oud-docenten.

Uit collegialiteit ging ik naar de les van voormalig klasgenoot Guido Frankfurther, uit kinderachtige opstandigheid niet naar de les van Frits Bolkenstein.

Tussendoor bekeek ik het nieuwe gebouw van onder tot boven. Het is zonder meer prachtig geworden, maar op zoek naar oude herinneringen miste ik de oude entourage wel een beetje.

 

Nog steeds een beetje in Memory Lane, past dat allemaal niet in

Schooltuinen

Woensdagmiddag was ik aanwezig bij de ondertekening van het convenant Schooltuinen.

Bizar convenant eigenlijk. In de afgelopen tijd is er een werkgroep bezig geweest te bekijken hoe we er voor kunnen zorgen dat de schooltuinen en schooltuinmedewerkers van een stabiele toekomst kunnen worden blijven voorzien.

Het convenant doet niet veel meer dan dat de stadsdelen elkaar en de schooltuinen beloven te blijven zorgen voor het voortbestaan van de schooltuinen en de schoolltuinlessen.

Het klinkt als elkaar iets beloven wat eigenlijk de normaalse zaak van de wereld is, dus waarom dat dan op papier zetten?

Het schooltuinwerk zit ingewikkeld in elkaar: niet ieder stadsdeel heeft zijn eigen schooltuin. Schooltuinen zijn onderdeel van de consensusvoorzieningen in Amsterdam. Dat bekekent dat we met elkaar, openaar onderwijs, bijzonder onderwijs en gemeente afgesproken hebben dat dit een aanbod is voor alle schoolgaande kinderen, net zoals bijvoorbeeld schoolzwemmen en cultuureducatie. Het zijn voorzieningen voor alle kinderen die je dus ook samen in stand houdt. Geen doorvergoedingsverplichting en iedereen commiteert zich aan het aanbod waar je vervolgens ook gezamelijk verantwoordelijk voor bent. Voor de financi

Boomplantdag

 

Woensdag hadden we in Oud-West een uitgestelde versie van de Nationale Boomplantdag.

Collega Werner plantte samen met kinderen van de Annie MG Schmidt school een aantal bomen voor het Kinderkookkafe aan het Kattenlaantje.

Vanwege de werkzaamheden aan de Kattenlaan kon dat pas deze week.Met de zandbak voor de deur en een afgesloten Kattenlaan, is het nu even doorbijten, maar straks als het mooie weer echt begint, een mooie Kattenlaan en mooie bomen in de tuin.

Youngsters on Tour

 

Dinsdagmiddag en avond hielden wij een rondgang met jongeren en raadsleden langs de jongerenvoorzieningen in ons stadsdeel.

Zo werd de belofte ingelost die ik bij het vorige jongerendebat deed toen bleek dat niet alle jongeren en ook niet alle raadsleden op de hoogte waren van wat er nu precies te doen was in ons stadsdeel.

 

De wandeling begon behoorlijk explosief omdat de aanwezige jongeren stevig wat te mopperen hadden op het inloopcentrum waar we begonnen.

Een beetje schrikken voor de raadsleden en niet echt leuk voor de net nieuwe jongerenwerkster die daar was.

Een boel oude frustratie, de geschiedenis van de jongereninloop is ook niet om vrolijk van te worden, kwam zo wel heel snel naar boven.

Toch was het niet slecht dat dit gebeurde omdat we de rest van de tijd konden besteden aan wat er allemaal kan  en hoe jongeren dingen veranderd willen zien.

Zowel het jongerenwerk als de raadsleden zijn op zoek naar wat de behoeftes zijn.

De jongeren zijn daar niet altijd even duidelijk in en ook tijdens deze bijeenkomst was het lastig om dat naar boven te krijgen. Het lijkt soms of het op deze leeftijd gemakkelijker is om te zeggen wat je niet wilt, dan om aan te geven wat je wel zou willen.

Vervolgens bekeken we het jongerenactiviteitenaanbod in Multifuntioneel Centrum Fijnhout en ook de ruimte aan het Cremerplein waar ook voor jongeren activiteiten gaan komen.

We eindigden in Argan, waar we samen met de jongeren van Argan de maaltijd nuttigden en waar ook een debat was onder leiding van Tarik Youssef. Tussendoor kregen we optredens van jongerengroep Aduna en van een aantal muzikale gelegenheidsformaties uit Argan.

Ondanks het feit dat het er soms stevig aan toe ging en men elkaar kritisch bevroeg, vond ik het geheel erg geslaagd. Jongeren en raadsleden in gesprek, de mogelijkheden die er zijn in kaart gebracht, het eigen initiatief van de jongeren geprikkeld (als het goed is, hebben ze de uitnodigen van diverse gelegenheden gehoord om te komen praten en invulling te gaan geven aan hun wensen).

 

Daarnaast vond ik het heel geslaagd om op deze manier ook onze raadsleden en jongeren het aanbod van het stedelijk jongerenwerk in Argan onder de aandacht te kunnen brengen omdat daar allerlei dingen georganiseerd worden die ook voor de jongeren van Oud-West heel interessant kunnen zijn.

Alweer op tournee

Dinsdag waren we met DB en MT op werkbezoek in Epe.

In Epe hebben ze in 2003 het organisatiemodel ingevoerd dat erg lijkt op een model waar wij naar onderweg zijn. Wij konden dus wat van ze leren op onze weg naar verandering.

We kregen een ontvangst door Burgemeester, de wethouder P&O en de gemeentesecretaris met zijn adjunct.

Epe had zich terdege voorbereid op ons bezoek en toonde ons hun Publieksmodel.

Met een presentatie van gemeentesecretaris en adjunct en een bestuurlijke invalshoek van de wethouder P&O, gaven zij een helder en omvattend beeld van hoe de organisatieverandering bij hen in zijn werk was gegaan, welke problemen ze tegen waren gekomen en welke opbrengsten ze nu al ondervonden.

 

Het was leuk om te zien hoe zij het in hun model gepropageerde principe van eenheid van Beleid en eenheid van Beheer moeiteloos complementeerden met een toonbeeld van eenheid van Bestuur en Organisatie.

Zowel vanuit de organisatiekant als van de zijde van het bestuur waren zij enthousiast. We kregen leuke achtergronden te horen, de problemen die zich ook hadden voorgedaan en hoe de MKZ crisis in 2001 dwars door hun organisatieverandering heen kwam maar daar ook weer zijn eigen dynamiek inbracht.

Onderweg naar Epe toe had ik me al met enige weemoed gerealiseerd dat ik in 2001 veelvuldig naar Epe reed voor mijn opleiding in een conferentieoord in de bossen daar. De rit ging steevast langs met rood lint afgezette bossen en ook bij het conferentieoord mocht je het terrein niet af vanwege de Mond en Klauwzeer uitbraak.

 

We vertrokken niet voordat Burgemeester Eland ons de waarschuwing meegaf vooral onze tijd te nemen voor de veranderingen. De Burgemeester, in zijn vrije tijd ook imker, nam zijn bijenkorf als voorbeeld: “Als je te snel beweegt, heb je zo een zwerm kwade bijen aan je arm hangen”. Neem je je tijd en pas je je aan aan het tempo van de bijen, dan gaat alles soepel in de korf”.

Voor ons was het erg inspirerend om het verhaal te horen vanuit een organisatie die al terug kan kijken op de weg die wij aan het gaan zijn.