Commissievergadering

Te laat thuis, maar ja, who cares: vanavond mijn laatste commissievergadering gehad.

Afgemeten aan de laatse acht jaar was het niet de meest “modelachtige commissie”, maar dat wisten we van te voren: paar lastige dossiers, laatste keer: you can’t winn them all en aan de andere kant wel tot op het allerlaatste moment (en dat is nog niet nu) blijven gaan voor waar je voor staat.

Met de commissievoorzitter had ik veiligheidshalve van te voren al afgesproken: no matter what, wij drinken vanavond een glas op de afloop van onze gezamelijke laatste commissie.

Dat hebben we ook gedaan, gelukkig.

Ook “mijn” ondersteunende sectorhoofden en de afdelingsmanager gingen lekker mee de kroeg in: “for better and for worse”, we doen dit samen en maken dit samen af.

Ik ben nog helemaal niet toe aan terugzien, komt vast nog wel, maar dan maar even in het nu: dat vond ik erg geslaagd.

De volgende ochtend voelde dat vast bij ieder minder omdat de eerste afspraak al weer om negen uur ingepland stond (die ik met behulp van “het geknisper van de blister” (paracetemolletje) tegemoet trad). S’nachts een grote meid, ’s ochtends ook. Bij mij hoort dat wel bij het werk en ik oefen ook geregeld, maar ik had het met mijn gezelschap van de afgeopen avond te doen.

Pechtold huilt en Pechtold lacht

Die Electronische Overheid is kennelijk heel wat minder ellendig dan het Binnenhof: een pluim van Pechtold, kom daar maar eens om in Den Haag.

Ach, ach ach: liever machines met enen en nullen dan machinerende Haagse onbenullen?

Niet eens zo’n gekke keuze oftewel een redelijk alternatief.

Armoedig Beleid

Legden we gisteren samen met gemeenteraadslid Judith Sargentini nog aan de toekomstige (deel)raadsleden uit hoe het Amsterdamse Armoedebeleid er uit zag.

Dat er tegenwoordig een aantal dingen niet meer mogen (categorale voorzieningen) maar dat we in Amsterdam toch zo goed en kwaad als het ging probeerden zo goed mogelijk armoedemiddelen bij de juiste mensen te krijgen.

Er was nog aparte aandacht voor kinderen die in armoede opgroeien, want dat probeer je zoveel mogelijk te voorkomen of als nodig te compenseren.

Lees ik tot mijn schande in de krant dat Amsterdam vooralsnog niet overgaat tot betaling van een vergoeding voor “illegale kinderen”, waar zij volgens een uitspraak van de Centrale Raad van Beroep wel recht op hebben.

Volgens deze Raad prevaleert Het Verdrag voor de Rechten van het Kind boven de uitvoering van de Koppelingswet.

Deze uitspraak lijkt mij volkomen terecht.

Amsterdam wacht echter af totdat de uitspraak van de Centrale Raad van Beroep definitief is geworden, terwijl andere gemeenten wel tot betaling zijn overgegaan

.

Ik vind dat armoedig en bitter.

Ik dacht toch dat wij in Amsterdam alles in het werk wilden stellen om armoede onder kinderen tegen te gaan.

Het kan toch niet zo zijn dat Amsterdam zo willen uitdragen dat dat niet voor kinderen zonder verblijfsvergunning zou gelden?

Dit moet een wel heel pijnlijke vergissing zijn.

Doe Normaal

Ik vind hem alweer erg goed:

GroenLinks wil met kabinet “Doe eens normaal contract” sluiten

23 januari 2006

Volgens een klassieke politieke theorie functioneert de staat omdat mensen met elkaar een sociaal contract hebben afgesloten, waarin ze een overheid machtigen om het algemene belang te dienen, door beperkt individuele vrijheden te beperken.

Tegenwoordig zijn de rollen omgedraaid. Burgerlijke vrijheden, vastgelegd in de grondwet, komen onder druk te staan omdat de overheid steeds verder ingrijpt, zonder dat dit het algemeen belang dient. Niet alleen het strafrecht beleeft een ongekende aanscherping en uitbreiding ook het niet-strafbare gedrag probeert dit kabinet met overheidsinterventies te disciplineren.

De ge- & verbodsbepalingen vliegen ons om de oren. Je mag geen geweld verheerlijken, Burkas dragen, huwen met neef of nicht, hangen op straat of daar een jointje blowen. Jij moet een doe-normaal-contract afsluiten en anders volgt straf, Nederlands spreken op straat, discriminatie op de arbeidsmarkt negeren en je laten drillen door militairen in een kazerne.

Door vooral culturele kwesties te politiseren verdwijnt de aanpak van de lastigste sociale kwestie de 40% werkloosheid onder jonge allochtone werklozen in de 50 grote steden achter de horizon. Dat toont de onwil om gelijke kansen te scheppen.Het scheppen van voorwaarden voor emancipatie en ontplooiing van kansarmen wordt verruild voor disciplinering van ongewenst gedrag. Want nieuwe strafwetten zijn goedkoop. GroenLinks vindt het onverteerbaar dat investeren in meer banen, goede zorg en beter onderwijs wordt gezien als duurkoop.

Het lukt dit kabinet maar niet om zich te concentreren op haar kerntaken. Het bezondigt zich aan rechtstatelijk vandalisme, in plaats van met goed beleid te bouwen aan vertrouwen.

Tijd om als samenleving eens met dit kabinet een “Doe eens normaal contract” af te sluiten. We denken aan een paar simpele leefregels.

Doe gewoon je werk en kom op voor alle burgerlijke vrijheden.

Beperk je als kabinet tot de aanpak van serieuze kwesties en laat je niet verleiden tot het oplaten van lachwekkende luchtballonnen.

Stel je op als dienaar van het algemene belang, laat je niet emotioneel meeslepen in deelbelangen.

Bedrijf geen symboolpolitiek om het gebrek aan een echte oplossing te maskeren.

Spreek als kabinet met

Nostalgie

Ik kan me nog goed herinneren hoe tevreden ik was toen dit onderdeel van onze stadsdeelwebsite de lucht in ging.

Achteraf in tijd gezien waren we misschien iets te vroeg want er kwamen later weinig verhalen bij, maar toch.

Een wat een jong en flatteus plaatje van die stadsdeelprotefeuillehouder Kunst:)

Conferentie: Het Stokje Doorgeven

Ons beoogd wethouder leerde gretig mee

Zondag kwam GroenLinks -oud en nieuw- bijelkaar om “het stokje door te geven” geen webstokje, maar de actuele dossiers in de politiek op alle belangrijke terreinen: wat kunnen de oude bestuurders en raadsleden de nieuwe raadsleden en bestuurders meegeven: wleke dingen zijn van belang, welke aandachtspunten moeten er mee van oud naar nieu en waar moet je voor oppassen in dit dossier.

Voor mij een therapeutische oefeing in het loslaten van waar ik straks niet meer over ga, maar ook zonder dat een hele zinvolle bijeenkomst.

De nieuwe lichting die bijna niet kan wachten tot dat ze straks echt aan de bak kunnen krijgt wat historische diepgang op de onderwerpen waar ze straks mee aan de slag gaan, de oudgendienden kunnen een stukje erfenis meegeven.

Samen met organisator en collega Dick mocht ik de dossiers in de sociale portefeuille overdragen. In krap

Nieuwjaarsdisco van de Havink

Zaterdagavond was ik weer uitgenodigd voor de nieuwjaarsdisco van de Havink, de disco voor verstandelijk gehandicapten in de Havelaar, eerder vierde ik al de kerstdisco en het carnaval mee.

Deze keer wilde zoon Tim graag mee.

We genoten van de disco, Tim was erg onder de indruk van de Drive In disco met echte glitterbol lampen en discolichten.

Hij voelde zich als een vis in het water, maakte de kok van het buffet “driedubbele complimenten”, danste vrij over de dansvloer en gaf een demonstratie breakdance die onmiddelijk gevolg kreeg.

Hij wilde niet weg voor de “bolognaise” dat beek de polonaise en wilde absoluut niet naar huis voordat de bingo afgelopen was.

Dus dansten wij op Frans Bauer en al zijn soundalikes, deden de polonaise en speelden enthousiast mee met de Bingo.

Tim verbeet manmoedig zijn teleurstelling toen ik een prijs won en hij niet, hij wilde hem zelfs niet voor mij uitzoeken. Stoer.

Toch staat mijn gewonnen blauwe glitterlamp nu op zijn bed te stralen.

Ik vind deze disco altijd al zo feestelijk, maar met een superenthousiaste zoon erbij, was het helemaal feest.

Opruimen

O, die stoere mama, ik ben zo trots op…

Mama gaat les nemen, mama gaat les nemen,

Nederlandse taal, en fijn bij mij op school,

Mama gaat les nemen

Ik vind dat supercool!

(op de wijs van: wij gaan opruimen)

Samen leren in de klas

Kindjes zijn bij de oppas

Gezellig in een groepje werken met elkaar

O, die stoere mama, ik ben zo trots op haar!

(op de wijs van: samen eten, hip, hap hop)

Zo werden de moeders en de gasten toegezongen door de stralende kinderen bij het startschot van de taallessen voor moeders op de M.L. Kingschool.

Een h

Bouwen aan de jeugd

Ik vind dit persbericht toch leuker dan wat er vanuit het kabinet vanochtend de voorpagina haalde over ongedisciplineerde jongeren:

Laat drop-outs jeugdcentra bouwen in probleemwijken

19 januari 2006

GroenLinks bepleit dat drop-outs zonder werk of opleiding aan het werk gezet worden in het bouwen, inrichten en opzetten van nieuwe jeugdcentra in probleemwijken. Kansarme jongeren in kazernes disciplineren is kortzichtig. Cruciaal is om deze jongeren bij de lurven te pakken en aan een serieus project te zetten, dat hen ervaring geeft, sterkt in een gevoel van eigen waarde