Verhalenwedstrijd
“Mam, je kan op me stemmen!”
Wow. Dat is leuk.
Ze had niets verteld, maar nu toch trots.
Ik ook, op die dochter van mij.
Wat een feest
Helemaal overweldigd door het mooie afscheid.
Heel mijn huis staat in en bloemenpracht.
Ben alle mooie speeches nog aan het verwerken.
Geniet enorm na van het mooie onderwijslied van alle scholen, wat een mooie tekst en wat een complimenten.
Ik heb het er nog steeds warm van. Al die mensen, zoveel ik heb ze niet eens allemaal “echt”kunnen spreken.
Een warm bad
Alle briefjes en lieve dingen, ik heb ze nog niet eens allemaal kunnen lezen, ik geniet nog helemaal na.
Vandaag ging als in een roes vorbij, alles van afscheid speelt zich de hele dag al als in een film af.
Ik kauw, geniet en kom er op terug
College
Dinsdagochtend gelukkig weer gewoon college: niet alles valt stil en ik al helemaal niet.
Deze keer met Joeri van den Steenhoven van Kennisland dat als voornaamste doelstelling heeft Nederland slimmer te maken. In staatjes waarin we regelmatig door Belgi
Angst?
Nog zo’n tekst uit Brugge.
Ik heb geen angst voor de toekomst, maar dat komt absoluut niet doordat het verleden niet mooi was.
Toen ik deze tekst las, ging ik bijna protesteren: het verleden was hardstikke mooi en het kost me moeite om me er van los te maken, maar angst voor de toekomst, nee.
Weer Thuis
Ondanks het feit dat dit in Brugge gewoon aan de muur hing, vierden wij met veel plezier onze trouwdag aldaar.
Een voormalige paardenstal als hotelkamer, romantiek zit soms in een vreemd hoekje
met bloemen en champagne, dat wel.
We vlogen niet zo uit de bocht als Zeus, Leda, Prometheus en Pegasus toen zij Brugge bezochten.
We meden de koets dan ook, alhoewel die onvermijdelijk kattakloppend overal te horen en te zien was en bijna file reed in dit Paasweekend.
Kaderhuys
Brugge, waar een Kaderhuys geen opleidingsingstituut voor vakbondsleden is, maar een lijstenmakerij.
Wat is het toch een mooi taaltje.
Vrijdag miezerde het een beetje, vandaag is de zon er al bijna.
Wij geven ons over aan het Brugse leven.
Overbruggen in Brugge
Het werk klaar
Het programakkoord voor de Centrale Stad door de leden geakkordeerd, dus mijn werk in de klankbordgroep is klaar.
De logeerkoffer van de jongste staat gepakt.
Op pad dus.
Cuba op de Dam
GroenLinks, de partij van de amsterdamse emancipatiemachine had aan het begin van de avond meer weg van een Cubaanse applausmachine.
De ALV boog zich over de tekst van het programakkoord.
Het applaus na de toespraken van Marijke en Maarten was ongekend hoog.
Daarna kwamen natuurlijk de vele kritische vragen die allemaal beantwoord werden.
“Voorzitter ik heb 17 punten maar ik slik ze allemaal in omdat dit programakkoord een stijl van betrokkenheid ademt die wij in dit land lang gemist hebben.”
Of zoals iemand anders het later ongeveer zei “Vier jaar geleden zette Rotterdam de toon voor een nieuw geluid. Laat nu Amsterdam de trendsetter zijn voor een nieuwe landelijke koers volgend jaar.”
Naast het enthousiasme voor een RoodGroen college, herkenden de leden wel degelijk de punten in de teks voor GroenLinks belangrijk waren. Zoals meer geld voor armoedebeleid, Voorscholen, kinderen, milieu, werk moet lonen, wonen voor starters en meer aandacht voor zelforganisaties.
Zojuist is met grote instemming en nog veel meer applaus de tekst van het programakkoord door de ALV van GroenLinks goedgekeurd.
Wij vergaderden voor mij voor het eerst op de Dam, Dam 1 waarvan ik dacht dat dat adres voorbehouden zou zijn aan het paleis, maar het klonk allemaal erg goed