De eiland Sint

Vanochtend liep heel Texel uit naar de haven van Oudeschild om daar de Sint te verwelkomen.

Stevige wind en hoge golven, speedbotende pieten, haven en dijk vol.

Op een eiland heb je tijd, Sinterklaas ook. De Sint ging pas weer weg nadat hij alle, maar dan ook echt alle kinderen een handje had gegeven en had geposeerd met vast de allerjongste eilandbewoner van nog geen week oud.

Heel relaxed.

Op de handen zitten

Ik had moeten doen wat ik niet deed: op mijn handen gaan zitten om te voorkomen dat er nog meer fout ging.

Bijna alles wat ik vandaag aanpakte ging fout, het mag een wonder heten dat er ook nog iets wel goed ging.

De bulkmail die ik wilde en moest versturen ondervond hinder van een migratie naar een nieuw mailsysteem , maar de echte fout, een verkeerd tijdstp vermelden maakte ik toch echt zelf.

Au, de gang naar Canossa: iedereen opnieuw mailen met een correctie (alweer lastig omdat ik volgens het systeem niet of maar half herkend werd) onder steeds hogere tijdsdruk.

Soms kan je beter stoppen om erger te voorkomen en het huwelijk met Murphy niet verder te consumeren, maar laat de tijdsdruk het niet toe.

Bah, ik doe het veel liever wel goed en scheld mezelf nog steeds weinig mild uit..

Gelukkig staat en dit weekend een familieweekend op Texel op het programma en ben ik daar ondertussen zonder verdere kleerscheuren aangekomen.

Hier kan ik niet veel meer fout doen.

Ik kijk naar een prachtige sterrenhemel, snuif gezonde lucht en hoef pas weer zondagavond aan de slag.

reactie

Gekker moet het niet worden.

Post ik snel een reactie op mijn eigen site op het commentaar van een bezoeker, krijg ik van mijn eigen site waarvan ik zelf beheerder ben, de mededeling “spam is not appreciated”.

Tjee “One of these days” zei ik al tegen de vele mensen in mijn omgeving waar vandaag ook iets misging.

Nu nog de oplossing even vinden.

Duizend dingen doekje

Het woord “duizend dingen doekje” speelde de hele dag door mijn hoofd:

Nog net geen 1000 maar wel veel dingen te regelen na een dag afwezigheid van gisteren

1000 dingen in mijn hoofd.

Voel me vandaag ook zoals een duizend dingen doekje er uit ziet maar dat komt door een opkomend griepgevoel dat ik met tussen de oren management (ah nee joh, geen tijd, nu niet) vooralsnog effectief van huis stuur

Een woensdag half vrij, half werk,half kindzorg, toch weer een vergadering, het lijsttrekkersdebat missen waar ik potverdorie bij had kunnen zijn als ik niet om vijf uur een vergadering en om 20.15 een tien minuten gesprek op school had gehad, daarna de hele avond TV kijken met stemwijzer, dit was het nieuws en Pauw en Witteman:

Ik kies voor Raoul Heertje, oh nee dat kan niet, maar hij had wel veel kennis van zaken, humor en prachtige aanvallen.

Tip voor de volgende verkiezingen: geen spindoctors meer maar cabaretiers modelleren, zij brengen het er soms aanmerkelijk beter vanaf dan veel lijsttrekkers, hetgeen me gezien mijn favoriete stuk King Lear waarin de Nar de wijze Koning wordt, minder zou moeten verbazen dan het me doet.

Als politici nu grapjes lijken te maken worden ze soms wel erg pijnlijk: Verdonk maakt zich zorgen over het uitvallen van de TV tijdens Baantjer als haar TV op windenergie zou draaien maar stuurt vrijmoedig homo’s terug naar Irak zonder dat zelfs ook maar haar haar make up daar onder lijkt te lijden.

Ik zou niet op haar stemmen bij de cabaretestafette, alhoewel als dat er voor zou zorgen dat ze een professie uit zou gaan oefenen waarin ze minder schade aanricht, zou ik voor

Coming Home

“Coming Home”

Net thuis na een intensieve Femke on Tour OV dag.

Alles moet aan de prik:

de bus aardgas tanken in Almelo

mijn fototoestel in zijn cradle

de telefoon is leeg

Ik ook wel een beetje, mijn prik is een glaasje wijn.

Leeg, maar ook opgeladen want wat geeft dat een energie zo’n dag.

Voor de AOW bij JPB

De bus reed door naar Assen voor een ludieke flitsactie.

Tijdens het partijcongres was het al aangekondigd, het mag wel wat stouter.

Onaangekondigd op visite op het partijfeestje van het CDA in Assen leek een beetje stout, maar bleek heel lief:

een speciaal vrijwillig seniorenpromoteam ging gewapend met rollators en sandwichborden uitleggen aan het CDA dat zij vonden dat jongeren ook recht hebben op AOW en dat het eerlijk is dat ook rijke ouderen daaraan meebetalen.

Jongeren hebben recht op AOW stond gebeamd op het gebouw en de senioren deelden energydrankjes uit.

Twijfel: willen we de verkiezingsgadget van 2006 of blijven we bij ons geloof?

Maar de gadgetgedachte won bij velen en bovendien beleefde mensen, zij kijken een gegeven paard niet in de bek, blijkt al drie keer op rij.

Later op de avond kregen we gezelschap van de PvdA jongeren.

Dat vonden we beiden erg leuk gevoel, samen sociaal staan te zijn bij/tegen het CDA: alweer een zo’n synergie energie moment, maar ja dat moet wel verder gaan reiken dan Assen.

ps.

Maxime Verhagen nam het drankje ook aan maar ik geloof dat alle partijgangers het eenmaal binnen bij de ingang van de zaal weer in moesten leveren.

We maakten ons op voor een discussie met frisse jonge partijleden van het CDA. De heren bleken decorbouwers voor de verkiezingsbijeenkomst en hadden op verzoek van de opdrachtgever de huisshirts aangetrokken, was leuk en toegegeven mits goed gedragen zijn ze best een beetje cewl die shirts

Bloggen in de retourtrein

We hadden een hele leuke flitsactie in Assen, maar de bus is nu weg om aardgas te tanken en ik zit met een bijna lege telefoon in de trein van Assen naar Amsterdam.

Update als ik thuis ben of als er toch nog wat prik in de telefoon blijkt te zitten, flitsende foto’s op Flickr na vanavond: