Het geheim van Ben
Vanochtend een kort reisje kinderboekenweek met de uitleg van Bibliotheekjuf Frieda en het jaarlijkse kinderboekenweektoneelstuk van de bibliotheekmoeders.
Feest, de moeders zenuwachtig maar met ontwapenend spel en pianomuziek, de kinderen (van 4 tot 12 jaar) ademloos.
De eerste amsterdamse vrouwlijke detective Sam ging stoer op zoek naar Floortjes verdwenen schildpad Ben. Wat mevrouw Helderder, dierenwinkelbaas Hein en hippiemevrouw de glazenbolkijkster daar allemaal mee te maken hadden, ontvouwde zich in een prachtig decor van 3 AH laadkarren die door 4 draaibare kanten van dierenwinkel tot keuken, huiskamer en kinderkamer gemaakt werden.
De spanning was te snijden toen er opeens schildpaddensoep werd bereid (oops arme Ben) en alle volwassenen lagen in een deuk toen de muzikale begeleiding “Ben” inzette.
Tim en ik aten ons broodje toen maar lopend naar boekhandel Hoogstins die jaarlijks zijn etalage van de kinderboekenweek laat aankleden door de kinderen van het Winterkoninkje. Achter spannende sleutelgaten gedichten over geheimen en geheime doosjes.
Gewapend met de Gouden Griffelwinnaar “Een kleine kans” (“Eigenlijk ga je de verkeerde kant op als je naar de oorlog gaat. Je moet er juist zo ver mogenlijk vandaan blijven. Maar mijn vader was een dokter en in een oorlog hebben ze dokters nodig. Mijn vader vond het prettig om nodig te zijn.”) en met het Kinderboekenweekgeschenk over een internetnerdjongetje van Lydia Rood, kwamen we de winkel weer uit.