De Noordvleugel als Mindmover
“De creatieve industrie en het medialandschap zijn enorm in beweging. Vanuit het TV-domein ontstaan door digitalisering vele nieuwe mogelijkheden. Daarnaast zijn er door de telecom ontwikkelingen tal van nieuwe mogelijkheden om het contact met de consument te vergroten. Breedband internet en mobiel worden royaal ingezet. Kortom, er is een sterke beweging van de traditionele massamedia naar de nieuwe online media.
Deze innovatieve ontwikkelingen zijn uitdagingen voor het multimediasector in de Noordvleugel van de Randstad. De KennisKring vraagt daarvoor uw aandacht en wil bijdragen aan het versterken van de samenwerking tussen bedrijven, kennisinstellingen en overheden binnen de regio Almere, Hilversum, Amsterdam, Haarlemmermeer, Aalsmeer en Haarlem.
Hoe kunnen we het multimediacluster in de Noordvleugel effectief versterken? Wat is er al aan (media)bedrijvigheid, wat zijn de perspectieven en wat moeten we met elkaar nog realiseren?”
Op naar Hilversum dus woensdagmiddag voor een bijeenkomst van Kenniskring Amsterdam Versterking van het Multimediacluster.
En ik was niet de enige die dit een interessant thema vond, volle bak daar op het Mediapark waar we samen een TV studio vulden.
De opening van van burgemeester Ernst Bakker was meteen stevig want hij kon het niet laten even tegen de omroepbestel plannen aan te schoppen.
Hoe het toch mogelijk was dat de regering van een land met MP JP als voorzitter van het Innovatieplatform zulke plannen kon maken. Dat Bakker’s eigen partijgenote Medy van der Laan de plannen door de kamer heeft geloodst, leek even vergeten.
Hij was overigens bepaald niet de enige in het gezelschap die zich zorgen maakte over de impact van de regeringsplannen op de ontwikkeling van de multimediasector die in onze regio toch zo van belang is.
Per slot van rekening komt 35 miljard van de 49 milajrd die er in Nederland in deze sector omgaat uit de Noordvleugel.
Daarnaast werd ook vandaag weer van alle kanten aangegeven dat er vanuit deze hoek de grootste economische groeipotentie in onze regio verwacht mag worden en dat hier de boot missen dicht in de buurt van zinken komt.
Kansen benutten en samenwerking in de regio versterken is noodzaak om niet achterop te komen.
De noodzaak werd nog eens onderstreept door het manifest van de “Holland Acht”dat vandaag in Den Haag gepresenteerd werd met de melding dat “De Randstad op korte termijn behoefte heeft aan ‘drastische bestuurlijke modernisering’ om de economische teloorgang te keren”.
Het medialandschap is veranderd van het oorspronkelijke omroepkwartier van de publieken tot een Mediapark van velen waarin omroepen al lang niet meer automatisch de eersten en zeker niet de enigen zijn die uitmaken wat er gebeurt e de snelgroeiende “always on generatie” hele nieuwe eisen gaat stellen.
Volgens de verschillende sprekers waren er kansen genoeg (hapsnap samenvatting):
- Doe iets met de online gaming, want die groeit snel:
Biedt als regio een contenthub voor online content
Wordt the gamehub for online gaming in Europe
profileer je als regio, bijvoorbeeld “Rotterdam is goodmover, De Noordvleugel wordt mindmover”
Zie Breedband als een belangrijke enabler
Erken het steeds groter wordend belang van Cultuur en Creativiteit in de Economie
Erken dat de toekomst van de creatieve industrie in het digitale domein ligt
Multimedia clustert, Ict ook, maak er een double boost van door de combinatie van ICT, Multimedia en Content te clusteren
Investeer in Content want we hebben over het algemeen meer kanalen dan content
Erken dat de klant al lang niet meer alleen consument is, maar steeds vaker ook producent van zijn eigen content
We kunnen “The Creative Sillicon Valley” worden, maar spreek dan wel samen uit dat je het wil
Organiseer de Innovatie en zorg dat je hem ook “vermarkt”. (Vaak kwam weer de kennisparadox naar boven: we hebben heel veel kennis maar komen niet van Kennis naar Kunde naar Kassa)
De nieuwe technieken en haar mogelijkheden worden zwaar onderschat en onderbenut, veel meer kenners nodig die daar wat mee kunnen
Later meer over de wonderlijke deelsessie De nieuwe goudmijn: TV waar, wanneer en wat je wilt en zelf TV maker worden alwaar de traditionelen en de early adaptors in
The Roundhouse: where history meets talentbrokers
Pink Floyd in the early days
Tijdens ons werkbezoek kregen wij vrijdag een enorm enthousiaste en enthousiasmerende presenteatie over de ontwikkeling van The Roundhouse in Camden Londen.
De plek waar de Doors hun enige Engelse optreden hadden, Stones, Stranglers, Jimmy Hendrix, ze speelden er allemaal, way back in the sixties en later.
Tot aan vandaag aan toe willen beginnede bands Camden op hun CV hebben staan omdat dat de bakermat van de muziek is.
The Roundhouse, ooit een industrieel gebouw waar reparaties aan treinstellen plaatsvonden, al menig keer aan sloop en ontwikkelplannen ontsnapt, opent in maart na een grootschalige renovatie, die 28 miljoen pond kostte, allemaal opgebracht door kleine hapjes geld, niemand mag zich dus ook eigenaar noemen.
Aan de ene kant gaat het zijn wat het informeel altijd was “the place to be” maar daarnaast met een stevige root in “the local community” en als platform voor jongeren met talent maar geen connecties die daar hun talenten kunnen ontwikkelen, hun kansen op een baan in de mediaindustrie kunnen vergroten, vaardigheden op kunnen doen en in contact kunnen komen met de connecties die ze zelf missen.
De “creative director, al tijden bezig met lokale programma’s voor de jeugd en fundraising -die 28 miljoen moest wel door heel veel donateurs bijelkaar gesprokkeld worden, hield voor ons een verhaal waar we allemaal heel erg enthousiast van werden.
Politiek ook herkenbaar “goud in handen hebben” maar nog wel heel van anderen daarvan moeten overtuigen omdat je wel de visie hebt, maar niet het geld.
Het gebouw werd in haar handen gegeven door een “mecenas” die zijn kapitaal had verdiend met speelgoed, steeds van kinderen en jongeren feed back kreeg die hem hielp zijn produkt te ontwikkelen, maar uiteindelijk bleef zitten met het feit dat er voor die opgroeiende jeugd veel te weinig kansen en plekken waren. Onder voorwaarde dat dit een kansenplek voor jeugd en jongeren zou worden, kreeg de Roundhouse het gebouw.
Tijdens het project van renovatie is heel bewust al gewerkt aan programma’s met jeugd, zodat als het straks open gaat 1100 jongeren het gebouw al kennen en het gevoel hebben dat het “ook” van hen is. “we are not open yet, but we are open. De “branding”naar deze doelgroep is dus al gelukt, het gebouw is van bekend en van hen als het open gaat.
Alle tijdelijke activiteiten die er in de afgelopen jaren waren hebben voor de buurt al nieuwe restaurants en andere activiteiten aangetrokken die goed zijn voor de economie van Camden. De zeer consequente filosofie “we want to give something of the have’s to the have nots”draagt ongetwijfeld bij aan een goede landing van het project in de buurt.
Voor ons allen was dit een heel begeesterend verhaal. Daar waar het in the sixties al zo was “
Milou
Vandaag tijdens de rituele stafvergaderingendag even een extraatje: beschuit met muisjes.
Oud-West verwelkomde vandaag een met spanning verwachte nieuwe wereldburger, Milou: dochter van collega Werner en Alice, zusje van Julian.
Later op de dag het bericht dat de verse vader morgen tijdens de wekelijkse DB vergadering er pas om 11 uur kan zijn. Wij passen ons nu natuurlijk even aan.
Cru gezegd betekent dat volgens mij het volgende: hij slaapt niet vannacht en ik slaap uit!
Geplukt van pappa’s website
The Greens
De commotie over de SUV blijkt bepaald geen Nederlands alleenrecht te zijn.
In London waar we een afspraak hadden met de GroenLinks meest nabije politieke partij, the Green Party lieten zij hun materiaal zien waar heel erg veel publiciteit over was onder het motto Stop Urban 4×4’s.
Leuk om uit te leggen dat toen dit in Nijmegen voor het eerst door GroenLinks voorgesteld werd, er nog hartelijk werd gelachen, maar dat ondertussen in Amsterdam een voorstel ligt om deze auto’s geen parkeervergunning te geven en dat er veel in de krant staat over de SUV’s.
Erg leuk ook om in Camden met de lokale gelijken te praten.
Londen
Tijdens ons werkbezoek, pende ik de hele tijd driftig mee.
Alles wat we bezochten was zo inhoudelijk, valt zo veel over te zeggen.
Dat lukt niet na een nacht zonder slaap en een verjaardag.
Ik kwam vandaag dus niet verder dan de foto’s.
Weer thuis
Weer thuis.
Arme Tim besloot ziek te worden op zijn verjaardag. Spugend en met koorts, bliezen we zijn kinderpartijtje af.
Hij had maar nauwelijks genoeg energie om de kadootjes van de familie in ontvangst te nemen.
De hele dag op water alleen terwijl er overal om hem heen lekkere hapjes waren.
Zijn slotquote:
Luton Airport
Op een bepaald onmogelijk uur zit ik ondertussen alweer op het vliegveld. Tim is vandaag jarig, dus wilde ik niet pas zoals de rest laat in de avond thuiskomen.
Veel slapen is er niet bij als je om drie uur s’ nachts uit het hotel vertrekt, maar nachtelijk Londen per bus is erg leuk. Nu hang ik met allemaal mensen die eigenlijk hadden willen slapen en er ook zo uitzien op het vliegveld. Nog maar een koffie met toast dan, bacon en eggs durf ik nu even niet aan.
Nog even doorzetten en we gaan over op het “lang zal hij leven” en (kinder)partijtje en ben ik weer helemaal thuis.
in Londen
Eenmaal aangekomen in Londen, bleek de verkeerslogistiek ons nog steeds weinig goed gezind.
De metro lijn die we wilden hebben bleek door brand gestremd. We gaven ons over aan het transportsysteem, kwamen uiteindelijk pas bij Covent Garden boven de grond.
Met alle haast die we hadden om toch nog een stukje van ons onderussen zwaar verlate middagprogramma mee te maken, negeerden wij braaf alle culturele genoegens die Covent Garden ons had willen bieden, zwaar zonde but duty called.
Uiteindelijk kregen wij uitgesteld tot 6 uur nog steeds een interessant inoudelijk programma over mogelijke oplossingen voor het parkeerprobleem.
further delay
Half twaalf werd zomaar half een, toen kwart over twee.
Nadat we al weer helemaal gescreend waren, ik voor het oog van de gehele raad geheel en al afgeklopt, mijn hele handtas leeggeschud was omdat een ijzeren tasversteviging in de voering van mijn tas bleek te zitten die ik er maar ter plekke uitgesloopt heb, bleek ons vliegtuig niet te mogen landen op Schiphol vanwege mist.
vliegtuig ondertussen dan maar terug naar Londen om bijgetankt te worden. Nu zitten we dan eindelijk in het vliegtuig maar is het in de wachtrij geplaatst en moeten we nog een half uur wachten.
Gelukkig hebben we het mobiele nummer van onze eerste afspraak want die gaat dus behoorlijk in de soep lopen.
Het grapje hier is ondertussen: “Ken je die van die raad die naar Londen ging? (ze gingen niet)”.
Wel al veel gesprekken gevoerd, mail bekeken en zelfs post verstuurd.