Internetloze Uitspraken

Mooie uitspraken van maandag:

Dochter leest de krant en legt een koppeling:

“Gut jammer dat de Python in de Efteling niet stil is blijven staan toen Balkenende er met zijn CDA in zat” geheel in lijn met de toespraak van Femke afgelopen zondag bij de introductie van de website Linkse Lente.

’s Avonds tijdens de Commissie Bestuurlijke Vernieuwing waar het meedoen aan de Digitale Stemwijzer ter discussie stond: “Stemmen doe je met je hart, je gaat toch geen advies uit de computer opvolgen”.

Gelukkig komt er woensdagavond een netwerkmannetje.

Tot die tijd verstoken van internet, loggen met een omweggetje.

Linkse Lente

Dit weekend zat ik het grootste gedeelte van de tijd bij het GroenLinks festival Linkse Lente.

Erg inspirerend en ook gezellig. Helaas heeft ons thuisnetwerk het begeven waardoor mijn stukjes even tijdelijk kort zijn en met een omweg gaan.

Het vooruitzicht op een Linkse Lente is helemaal goed. De weersvoorspelling voor het draadloze netwerk wat minder.

Alweer de klassen rond

Maandag was de eerste schooldag voor alle basisscholen.. De scholen zijn weer begonnen.

Ook nu weer betekende dat voor

Morgenavond vrij, tijd voor stukjes

Vaak terugkomende paradox: als er veel te doen is, veel over te schrijven, maar weinig tijd.

Vanavond de opening van Africa in de Picture.

Opening, premiere en openluchtvoorstelling in Oud-West.

Prachtige film, veel bezoekers, maar om half twee s’nachts lukt het niet meer om daar iets zinnigs over te schrijven.

Morgenavond vrij, hoop dat ik dan mijn aganda kan navertellen.

Wederom een superavond Gaaf dat je kan zeggen dat je tot zo laat gewerkt hebt en dat je heftig aan relatiebeheer gedaan hebt, terwijl de vertaling ook zou kunnen zijn; mocht op een zwoele zomeravond naar een prachtige film kijken en daarna lekker op het terras van Alverna napraten. En dat noemen ze dan werk!

Alleen de webjournalistieke vaardigheden zijn om half twee niet meer aanwezig, dus ook dit zal weer moeten wachten.

geen tijd

Net pas terug van ons zeer geslaagd stadsdeeluitje.

Wil nog wat met het afgelopen cultureel weekend, mijn eerste full speed werkdag en met vandaag.

Nu is het te laat en kan vandaag niet meer, maar de wens blijft bestaaan, wellicht morgen beter

Broertje

Vanmiddag na onze DB vergadering zat ik even een sigaretje te roken op het bankje op het binnenterrein van het stadsdeelkantoor.

Opeens komt er vanuit het niets, ik zat te mijmeren, een jongeman nog net niet op mijn schoot zitten.

“Hey, hoi, hoe istie met jou” zeg ik enthousiast.

Tegelijkertijd zie ik mezelf en hem in een flits zitten op dit bankje met alle kantoorramen op het binnenterrein.

“Het is mijn broertje hoor” zeg ik opeens snel verontschuldigend tegen de collega die naast mij zit..

Mijn broer werkt sinds een tijdje bij de sociale dienst die ook bij ons in het gebouw gevestigd is.

Voor mij komen hij en zijn begroeting heel vertrouwd en gewoon over.

Ik realiseerde me opeens dat voor anderen een stadsdeelvoorzitter met iemand bijna op schoot er tijdens werktijd toch wel wonderlijk uit zou zien.

Ik schoof toch maar een stukje op.

Heel veel Cultuur

Het cultuurbal was heel feestelijk.

Met heel veel onbekenden gepraat aan tafel. Zag ook veel bekenden maar conform de uitdrukkelijke opzet nu eens niet “met jezelfde soort” te praten, sprak ik die amper.

De uitloop van het diner in de grote zaal van de schouwburg, daarna wandelend verder

Het vriendelijk verzoek was om in gesprek te raken die een andere kleur puzzelstukje hadden (geldgevend, geldzoekend en overig). Ik heb alle kleuren gesproken.

Deze mensen waren niet bij de offici