U2
Sprakeloos
Te heftig op stap deze week om er ook nog iets van op te kunnen schrijven.
Gisteren een lange dag werk en daarna een spetterend Quartoze Juillet buurtfeest.
Vanavond U2.
Morgen een jarige dochter.
Het persbericht van de bwoners:
Quatorze juillet avond op het Da Costaplein
De buurtkamer op het Da Costaplein (waar afgelopen winter het Dickensfestival een groot succes was) sluit het seizoen dit jaar af met een spetterend zomerfeest. Op donderdag 14 juli a.s. kunt u zich met de bewoners van de Da Costabuurt in Franse sferen onderdompelen. Onder de schaduwrijke platanen is voor de gelegenheid een zandbaan gemaakt om jeu de boule te spelen. Maar ook is er portretschilderen en kunt u genieten van franse accordeon-muziek en chansons. Uiteraard is er wijn, franse kaas en stokbrood, maar zelf een gerecht meenemen mag ook: er ontstaat dan een feestelijk Buurt Buffet! Het begint allemaal om 17:00 uur met een voetbaltoernooi voor kinderen tot 12 jaar en eindigt met vuurwerk, aangeboden door stadsdeel Oud West. Inlichtingen en aanmelden bij Costa & Co (iedere woensdagochtend koffie-inloop-ochtend), tel: 020-6854819 of 6942260 of 6838960
Dit vind ik toch wel een heel erg leuk en fleurig idee.
Ik hoop dat deze campagne aanslaat, dan gaat het er ook nog eens nog veel fleuriger uitzien in Oud-West.
Ik heb er dan ook al drie hangen en zoonlief kocht er ook
Donderdag aan het eind van de middag haaste ik mij, alhoewel er door de files tussen Amsterdam en Arhnem van haast amper sprake was, naar het concert van Coldplay in Arnhem.
Met een enthousiaste groep mensen van wie ik het merendeel niet kende was ik net op tijd voor het concert.
Een waar kippenvelmoment toen de voornamelijke Londense band het concert van die avond op droeg aan “all those in sorrow” in Londen en “to love and peace in the world”.
Ik genoot van het concert alheoewel ik vanwege veldplaats en beperkte lengte er afgezien van de fantastische sfeer en geluid visueel niet veel van mee kreeg.
Aan het eind van het concert liet ik mij mijns ondanks toch maar op iemands schouders hijsen die me dat al eerder had aangeboden.
Passend of niet, ik zag toen even wel waar ik eigenlijk was.
Echt genieten.
Afgelopen week, vrij intensief. Reces is begonnen, maar de bestuurlijke vakantie alles behalve.
Donderdag een bizarre dag: midden in mijn eerste bestuurlijke overleg begonnen de sms-jes over de explosies in Londen binnen te druppelen. De bestuurders aanwezig vertaalden dat afgezien van hun persoonlijke schok natuurlijk ook door naar wat er van hen gevraagd zou worden. Later op de dag werd het bestuurlijk draaiboek Vrede in werking gesteld waar we elk onze eigen rol in hebben.
Ik zat, mijn agenda volgende, die hele dag op het stadhuis in bestuurlijk overleg.
De dag waarop we ons in Amsterdam voorbereidde op de publicatie van de twee onderzoeken over hoe we het in Amsterdam bestuurlijk en organisatietechnisch “met elkaar doen” werd zwaar overschaduwd door de berichtgeving uit Londen.
De berichtgeving uit Londen relativeert veel andere dingen, maar maakt het extra belangrijk dat wij met elkaar, hoe dan ook georganiseerd, er staan in zo’n complexe samenleving.
Alles wat er daarvoor aan verbetervoorstellen ligt, zullen we dan ook los van politieke kleur of positie in het bestuurlijk stelsel moeten doorvoeren, dat is namelijk wat de stad van ons mag en moet vragen.
Zie gisteren, zou ik bijna zeggen.
Nog 8 vergaderingen, 3 besprekingen, 3 bestuurlijke feestelijkheden en 3 andere afspraken te gaan en het is vakantie.
Vrijdagavond 23.30 start mijn weekje vakantie.
Daarom vanavond naast de (bestuurlijke) roddels over de stand van van zaken rond en in het stadhuis, nog maar weer eens tig mailtjes.