De Week draait voorbij: week 6 en 7
Na het vorige weekend zeilen kon ik de schade niet meer inhalen en verzuimde ik zo een hele week op mijn goede voornemen. Twee in
Na het vorige weekend zeilen kon ik de schade niet meer inhalen en verzuimde ik zo een hele week op mijn goede voornemen. Twee in
Maandag een vroege start. Mick is jarig en zestien geworden. Vanwege zijn vakantie en het daarmee samenhangende vakantiebaantje zitten we al om 7 uur aan de warme croissants want hij moet om 7.30 weg.
’s Ochtends geen staf binnen maar een bezoek aan de schoolwerktuinen. Onder begeleiding van schooltuinjuf Anita die in dienst is van het stadsdeel zien wij twee klassen hun tuintjes in de Van Blijdestijn schooltuinen bewerken.[[popup:uitjes.jpg:Uien:]] oogsten, [[popup:mais.jpg:mais verstevigen:]], [[popup:aardappelplant.jpg:aardappelplanten opbinden:]], bieslook snoeien, schoffelen en hakken. Het is prachtig weer en de kinderen halen geconcentreerd hun oogst binnen en planten tot slot een [[popup:courgette.jpg:courgette:]]-plantje dat na de schoolvakantie een hele grote plant geworden gaat zijn met courgettes er aan. Voor een jongen die een smetteloos creme wit trainingspak aanheeft en steeds bedenkelijk naar die vieze zwarte aarde zit te kijken ga ik door de kni
Vrijdag opende ik de kunstexpositie Outsiders bij COCO-MAT met schilderijen van kunstenaars met een verstandelijke handicap. De kunstenaars zijn studenten bij de kunstwerkplaats een van de voorzieningen van de stichting AGO. De expositie kwam tot stand door samenwerking tussen The Tube, COCO-MAT en de kunstwerkplaats.
COCO-MAT heeft een prachtige winkel op de hoek van de Overtoom en de 1e Constantijn Huygensstraat. Het samenspel tussen de schilderijen en de meubels in de winkel was heel bijzonder. Alsof het zo hoorde te zijn, kunst in de huiskamer. Twee van de kunstenaars, Alex en Lonneke waren aanwezig en met een klein gezelschap was het een gezellige en informele opening. De kunst is nog tot 25 september te zien.
Mijn jonste zoon moppert de laatste tijd dat ik geen gewone moeder ben. Bij navraag betekent dat voor hem vooral dat ik er niet vaak genoeg ben, te vaak aan de telefoon zit en dat andere moeders meer tijd hebben. Begrijpelijke kritiek.
Zaterdag ging ik aan het dweilen en anders dan meestal pakte ik niet de mop met steel, maar ging ik met dweil op de kni
De afgelopen maanden hebben een aantal studenten Nederlandse Etnologie van de Universiteit van Amsterdam verhalen en herinneringen van buurtbewoners aan de Bellamybuurt opgetekend. Op initiatief van Minke Wagenaar en met ondersteuning van het Meertens Instituut en het buurtmuseum. Direct na afloop bleek al dat een publicatie van deze verhalen echt niet uit kan blijven omdat er zoveel moois uit naar voren kwam: herinneringen aan de bioscoop Olympia, de diamantbewerkingsindustrie in de buurt, de chocoladefabriek van Casper Flick, de bloeiende geschiedenis van en groei van de duivensport in de Bellambuurt, de uit de hand gelopen hobby van Ome Kick, die leidde tot de kinderboerdeij op het Zimmerterrein (voor velen nog steeds beter bekend als “het landje van Ome Kick”).
Ik heb allemaal mooie dingen gehoord en geleerd. Over de overlevingsstrategie van de duivensport tijdens de oorlog (postduiven werden toen verboden). Over de goedkope manier van films draaien met een achterlichtprojectie waarbij het doek vanwege de hitte van de lamp nat gehouden moest worden waardoor de atmosfeer in de bioscoop behoorlijk dampig werd. Met de grote hoeveelheid belangstellenden in het kleine buurtmuseum en met beamer en computer als hedendaagse versie van een buurtbioscoop werd de atmosfeer al snel even dampig, maar na het verhaal over Olympia, waande je je daardoor alleen maar meer even terug in het verleden.
Met alle vrijwilligers en betrokkenen van de werkplaatsen van Fijnhout: drukkerij en fietsenwerkplaats hadden wij vanavond een etentje. Lang geleden in het vooruitzicht gesteld: als iedereen straks weer een plekje heeft en de voruitzichten goed zijn, dan gaan we met elkaar iets leuks en ontspannends doen na de langdurige inzet van velen.. De mensen van Fijnhout zijn lang aan het knokken geweest om hun voorzieing te behouden. Afgezien daarvan hebben veel betrokkenen lang in een enge omzekerheid geleefd die voor hen nog extra lastig is omdat ze het sowieso al best moeilijk hebben om zichzelf staande te houden.
Op verzoek vond het etentje plaats in buurthuis De Havelaar en vanwege voetbal organiseerden we met elkaar een groot scherm (inclusief digitenne hardstikke goed geregeld) en keken we samen met nog een aantal binnenkomende andere buurthuisbezoekers voetbal. De meest succesvolle westrijd van Nederland toe met een publiek dat ik niet graag zou willen missen.
Woensdag woonde ik een presentatie bij over Huiselijk Geweld en over wat De Gemeente Amstardam daar i.s.m. de ketenspartners aan doet. We kunnen samen ondertussen best veel, we weten veel en Huiselijk Geweld is een van de prioriteiten van politie en gemeente. Na de presentatie en de indrukwekkende instructiefilm die de politie ten behoeve van voorlichting aan haar eigen personeel heeft gemaakt, voelde ik maar weer dat weten en weten twee is. Ik ken de cijfers, maar beelden en verhalen hebben zo hun eigen zeggingskracht. Ik verliet na afloop de presentatie met dichtgeknepen keel. Het besef dat zowel slachtoffers en dders vaak vastzitten in een spiraal waar ze moeilijk zelf uit kunnen komen, maar ook de absolute vernedering en ellende die een slachtoffer ondergaat maken en succesvolle aanpak en preventie een bittere noodzaak.
Vlak voor het zeilen afgelopen donderdag nog een markant moment. Samen met de rond Harry de Winter opgerichte Stichting Culturele Hoofdstad Amsterdam (SCHA)ondertekende het stadsdeel de intentieovereenkomst over de plannen voor het monumentgedeelte van de Hallen.
De Stichting heeft grootse plannen en het stadsdeel een Stedebouwkundig Plan waarin de voorwaarden en wensen van het stadsdeel staan. SCHA krijgt een half jaar de tijd om met mooie en passende plannen voor De Hallen te komen.
Een feestelijk moment.
Samen in het besef dat we iets heel moois in handen hebben wat met goede en ge
Na drie dagen uitwaaien, de hele dag overleggen, voorbereiden voor morgen, avondvergadering, geen tijd voor beschouwende woorden: het werk roept.