Master Eva
foto gemaakt door een trotse vader
Vrijdag onderging zus Eva haar overgangsritueel van studente naar afgestudeerde (medisch) antropologe aan de UvA. Ik kijk eigenlijk bijna geen TV meer, maar nu opeens was ik verkocht.
Trotse vriend, familie, vrienden en vriendinnen als getuigen.
Zij voltooide haar studie met een scriptie gebaseerd op haar vrijwilligerswerk voor Bobbi Bear in Zuid-Afrika: “barriers in the administering of
Evita
Zal dan nu maar bekennen waarom ik zo stil was de laatste zondagen: ik keek de laatste weken op zondag ademloos naar Op zoek naar Evita.
Snappen doe ik het niet echt, behalve dat het kleine meisje in mij graag zo zou willen kunnen zingen, maar ik was elke keer weer gegrepen en dat terwijl ik eigenlijk helemaal niet van musicals houd.Tja.
Samen sleutelen 1
De herfstvakantie loopt alweer bijna ten einde.
Hij begon mooi met een reunie van mijn opleidingsclubje.
De opleiding in 2000/1, en wij nog steeds
Legoworld en Jeugd 2.0
“Goedemorgen, 7 euro”
Ow
“Gut, bij mij is goedemorgen gratis” als oprecht commentaar.
De parkeerwacht bij Legoworld stond voor de schone taak mensen vriendelijk te woord te staan en ook het parkeergeld te heffen, hetgeen ik hem met mijn volgeladen auto ook in ’t geheel niet misgunde.
Het begin van een dag van heel veel oprecht kinder bouwplezier en een mega kinderconsumentenmarketing.
Dat gecombineerd met de discussie tijdens Cinekid over de Jeugd 2.0, liet mij tijdens de Legoworldsessie in Zwolle, marketingtechnisch een soort huishoudbeurs voor kinderen niet meer los.
Maar eenmaal thuis ging ik na het in bed stoppen van het jeugdmarketing goudhaantje direct door naar mijn kroegafspraak en wil ik nu ook naar bed. Wisdom can wait.
Shift, Toekomst en Onderwijs
Afgelopen week was ik spreker op de Schooldesk Conference 2007, Samenwerken, georganiseerd door Schooldesk, aanbieder van een serverloos ICT concept voor het onderwijs.
De ochtend was een besloten gedeelte voor de aan Schooldesk deelnemende scholen (waarbij ik mijzelf toch maar even wel heb laten uitnodigen omdat het me interessant leek gebruikers van een onderwijs ICT concept aan het werk te zien).
De middag bood een algemeen programma waarbij Ruud Dullens een inleiding hield over virtuele leeromgevingen, ik een bijdrage had over het BOA onderwijsglasvezelproject in Amsterdam, Lothar Balhorn, van het Deutsch Niederl
Out of Office
De grappige functie van een groepsmail.
Ik heb een nieuw mobiel nummer en hoe onpersoonlijk ook, gaf ik dat door via een “aan allen” in mijn adresboek, wel zo efficient.
Het afgelopen kwartier word ik belaagd met mailtjes terug van mensen die op vakantie, dwz niet op kantoor zijn.
Mooie intro voor de gesprekken van de komende tijd “en, lekkere vakantie gehad?”
Op visite bij GroenLInks
En passant op dit moment even twee conferenties en
Knightmare
Hoe bescherm je jezelf tegen de gevaren van wisselende contacten in deze steeds viraler wordende wereld?
Speel eens een spelletje!
scholier doodt scholier
In de metro terug naar huis na afloop van een heel geinspireerde dag met ICT’ers uit het onderwijs, waar ik spreker was, dacht ik na over een blog.
Thuis met een hand op het koffiezetapparaat, de andere op de bos gekregen bloemen die in het water moest, At5:
14 jarige jongen steekt medescholier dodelijk neer na ruzie over iets met pennen.
Misschien juist wel extra omdat ik vanuit mijn betrokkenheid de hele dag met systemen, toepassingen en een relatief abstracte toekomstvisie voor het onderwijs ben bezig geweest, schrik ik me kapot en schiet ik vol. Al mijn eerdere denken is op slag overschaduwd.
Een incident.
Een 14 jarige dader en een 16 jarig dodelijk slachtoffer.
Afgrijselijk, het slachtoffer dat nooit meer levend wordt, de dader die met zijn 14 jaar voor het leven getekend is.
Directeur, stadsdeelvoorzitter en burgemeester allemaal snel ter plaatse en vol afschuw: leerlingen houden de dader tegen en haasten zich voor de camera’s te zeggen dat dit niets met de school te maken heeft – de angst voor negatieve beeldvorming en het opkomen voor de school, maken op mij tegelijkertijd grote indruk. Ze hebben gehandeld, verantwoordelijkheid getoond en willen tegelijkertijd niet dat het gebeurde een negatieve impact op hun school heeft.
De dingen van vandaag worden even nietig, terwijl de investeringen in onderwijstoekomst morgen onverminderd en met nog meer vastberadenheid door willen, zelfs al heeft deze verschrikkelijke gebeurtenis er waarschijnlijk helemaal niets mee te maken heeft.
Tim 10
Op 9 oktober werd deze baby 10.
Hij was al om 4 uur wakker, speelde de hele dag een glansrol en was heel erg jarig.
Twee jongetjesdromen kwamen uit.
Al 3,5 jaar wil Tim, daarbij heftig ondersteund door Marco, een racefiets en niet zomaar eentje, maar een Bianchi net als zijn vader.
“Als ik tien word, dan krijg ik een mini Bianchi”, zegt Tim dus al een tijdje.
Gisteren zagen de twee mannen dit werkelijkheid worden en beiden glommen net zo hard als de mooie nieuwe mini Bianchi.
Ze zullen wel veel op pad zijn die twee, want nu moet er natuurlijk samen gefietst worden.