Virelangues en filosofie
Na een stevig cultureel bad de afgelopen twee weken (Mozart’s Cosi fan Tutte, De Martelaar van Volksoperahuis, De musical Edith Piaf en een Cafe Chantant bij Maison Descartes over de Franse Chanson) vandaag ook een cultureel rijke conversatieles Frans.
Na het gesprek over de biografie van Darwin vorige week, meanderden we vandaag door over het filosofische concept van La Ritournelle en Rhizome. Reden genoeg voor mij om ook het concept van M
22.22 Okay’, nog
Vraag mij niet hoe het kan.
Als ik het zou vragen kreeg ik vast antwoord, maar mijn blogje waarin de verwijzing naar het tijdstip 22.22 voorkwam, is met voorsprong mijn meest becommentarieerde stukje.
Tja en dan blijf je er toch een beetje op letten dus.
Mooi
Toch wel erg leuk als je kinderen je zo goed begrijpen en je dit soort online post versturen:
“dit vond ik echt iets voor jou
kort, mooi en het past helemaal bij jou hobby en toekomstvisie”
Geniet mee!
Schaal en verhaal
Vanavond de eerste bestuursvergadering in nieuwe samenstelling bij Humanitas Amsterdam gehad: 3 nieuwe bestuursleden, onze stagiare vanuit het project Vluchtelingenvrouwen in besturen en besluitvorming en ook nog eens mijn nieuwe voorzitterschap en een zeer boeiende en volle agenda.
Een inspirerend begin met een presentatie en discussie over de WMO nota van stad en stadsdelen, maar ook geheel volgens het jaargetijde de punten Jaarverslag 2008, Jaarrekening 2008 en werkplan 2009, dus meteen meer dan genoeg te bespreken. Nieuwe bestuursleden zitten zo ook wel meteen helemaal in de inhoud!
De discussie over de WMO en de verdeling van de beleidsgebieden tussen stad en stadsdelen leverde voor mij wel heel prikkelende observaties op: in het jaarverslag viel het ook al op: een aanbod voor 12 stadsdelen op zo’n acht verschillende onderwerpen, levert naast een boel mooi maatschappelijk resultaat en veel vrijwilligersinzet, natuurlijk ook potentieel 12×8 subsidieaanvragen, subsidieverantwoordingen en verschillende regels bij verschillende opdrachtgevers op, hetgeen een boel administratief papierwerk, veel overhead voor een kleine organisatie en ook onontkoombaar de vraag oplevert of dat nu niet iets simpeler kan.
Ik had me mentaal al voorbereid dat je als aanbiedende organisatie best anders tegen de zegeningen van ons bestuurlijk stelsel aan kunt kijken dan als bestuurder, maar de discussie kwam ook mooi op tafel en voor dus ook de uitdaging om te kijken hoe je met behoud van ieders eigenheid, de verschillende gebieds en politieke accenten in wat je van een organisatie wilt hebben, je het toch wel wat makkelijker zou kunnen maken.
Een lichte droom over een menukaart waaruit je vrijelijk kon kiezen in soort aanbod en hoeveelheid van wat je op je bord wilt hebben, maar bord en bestek en de rekening wel eenduidig worden opgemaakt, begon te gloren.
Daar gaan we het het komende jaar vast vaker over hebben en de gezamelijke zoektocht in de uitvoering van de nieuwe en hopelijk innovatie bevorderende WMO biedt volgens mij zeker kansen om dingen makkelijker te maken. Leuk en spannend om daar vanuit mijn diep gewortelde stadsdeelliefde en de nieuwe rol vanuit het perspectief van een vrijwilligersorganisatie met mooi aanbod aan bij te gaan dragen.
En….voor de korte termijn de volgende keer toch wat strakker voorzitten, want al die inhoud zorgde wel voor het niet binnen de tijd blijven!
Nature is calling
Op uitbarsten, de natuur wil wel.
Voor het verjaardagsbezoek nog even een frisse neus halen, genieten
“Onsocialistisch!”
“Tim heb je niet ook de Volkskrant mee naar boven genomen”
“Oh nee, vergeten, tja ik lees altijd Het Parool, wel een beetje stom van me, eigenlijk wel onsocialistisch”.
“Onsocialistisch? bedoel je soms asociaal?”
“Ja, maar ik vind onsocialistisch mooier!”
Cosi fan tutte! De leerschool voor geliefden
Je moet er even 4 uur voor gaan zitten maar dan leer je ook wat!
Hoeveel er nu precies veranderd is in de beelden over mannen, vrouwen en het minnarschap tussen 1789 en nu…………?
Vanavond toch gewoon lekker lichtvoetig genoten bij de premi
L’
Koffie met een vriendinmoeder bij het schoolplein.
“Ik heb zodirect mijn eerste conversatieles frans” meldde ik, behoorlijk tevreden want wilde dat al lang.
Maar met dat ik het uitsprak, hoorde ik ook wat ik zei. “getver, dat klinkt wel heel erg als een vrouwen boven de veertig activiteit, toch?”. Ja inderdaad, zij had dat ook precies zo opgevat en kon zich “desondanks” voorstellen dat het toch heel erg leuk was. en niet om het een of ander, ik ben een vrouw boven de veertig en wat is er dan tegen.
En het was, zoals ik me voorgesteld, inderdaad erg leuk en zowaar met nog twee andere vrouwen die minstens in de buurt van die leeftijdsgrens zaten. Ik ben helemaal blij dat ik die stap gezet heb en tegelijkertijd toewerk naar nog meer lol op mijn franse vakantiepleisterplaats.
Afgelopen jaar heb ik de blaren op mijn tong gepraat en na de vakantie langdurig afgekickt met franse internetstations tijdens het werk en mijn favoriete franse playlist tijdens het fietsen. Maar met de komst van de “feuilles mortes”, verdween ook de ijver.
De playlist doet het nog steeds, ik beheers grote hoeveelheden flarden franse poetisch songtekst die als ze in conversatie zo uitgesproken worden bij de gemiddelde toehoorder toch voor wat verwarring zouden zorgen……
Mijn zoektocht naar een goed moment om het mooie woord “
Kaiser Chiefs
Oops we did it again:
Alweer naar de Kaiser Chiefs, en het was al zo leuk. Beter danin Paradiso wordt het nooit!
Maar ook vanavond was avondje Kaiser Chiefs weer feest: dochter met vriendin helemaal vooraan, wij wat verder weg. Live registratie per telefoon voor Marco die moest werken en Mick die ze zelf in Belfast hier moest missen. Het Hollandse weer zorgde voor natte laarzen en meer op heen weg en terugweg, maar het was weer gaaf!