Gewoon thuis?!
Ik zwaaide mijn zoon uit.
Hij had net bij mij tussen de middag in het bedrijfsrestaurant gegeten zoals we dat elke week
Muurschildering Kostverlorenkade
Woensdagmiddag was de offici
Wake 17 november
2 minuten stilte voor slachtoffers Schipholbrand
17 november om 20.00 uur – Bellamyplein tegenover stadsdeelkantoor Oud-West
Naar aanleiding van de Schipholbrand roepen GroenLinks en de PvdA in Oud-West op om twee minuten stil te staan bij de slachtoffers van de brand,
samen met Vluchtelingenwerk, Inlia, VON, Amnesty International en andere betrokkenen op lokaal niveau.
We vragen daarom om op donderdag 17 november a.s. om 20.00 uur
met ons een wake met 2 minuten stilte te houden
– tegenover het stadsdeelkantoor Oud-West op het Bellamyplein
De actie wordt breed gedragen door de bovengenoemde organisaties en lokale organisaties en politieke partijen en vindt tegelijkertijd plaats op meerdere plaatsen in Amsterdam en een groot aantal plaatsen elders in Nederland.
De inzet is om ook lokaal betrokkenheid te tonen bij de slachtoffers van deze brand.
Daarom vinden we het van groot belang dat op hetzelfde moment de twee minuten stilte in het hele land in acht wordt genomen. De organisaties hebben alle een eigen opinie over het vreemdelingenbeleid in Nederland. Bij de herdenking staat het menselijk leed centraal.
We roepen op om een fakkel, kaars of theelichtje mee te nemen.
Om precies 20.00 uur zullen we, na het voorlezen van de namen van de slachtoffers, twee minuten stilte in acht nemen.
Daarna is de bijeenkomst ten einde.
Geen politieke toespraken, puur het tonen van betrokkenheid met de slachtoffers en nabestaanden.
GROENLINKS Oud-West PvdA Oud-West
Redactioneel beleid
De laatste paar dagen schrijf ik steeds stukjes die ik op het allerlaatst besluit niet op mijn log te zetten.
Waarschijnlijk verstandig, misschien te voorzichtig, misschien een sfeertekening van mijn omgeving.
Reultaat is helaas, terwijl het aantal items “on hold” groeit, er even niets op mijn site komt.
Hoop dat me myself and I het snel eens worden over het redactiebeleid.
Alledaags
Alweer te laat thuis om zinvol te schrijven over dat wat me vandaag zinvol bezig hield. Minder zinvol lukt nog net.
Mijn dichstebij buurtwinkeltje wordt gerund door een meneer die in naar zijn vrouwelijke klanten regelmatig opmerkingen maakt die van mij helemaal niet hoeven.
Hallo schoonheid, is afgezien van een ode aan de vrouwelijke soort in het algemeen en naar jou dan maar even in het bijzonder best op te vatten als een gemakkelijk gemaakt compliment.
Maar elke keer weer, aangevuld door een willekeurig aantal andere slogans en vergezeld door een soort “kennersblik”, irriteert mij wel eens.
Toch is het een vriendelijke man met gezin die op smalle basis probeert zijn geld te verdienen.
En niet onbelangrijk voor mij, het dichtst bij als ik iets vergeten ben.
Maak van je hart geen moordkuil en spreek mensen aan op dat wat je irriteert, zit ook nog wel ergens in mijn programma.
Vanavond deed ik een eerste poging:
“Weet je” zei ik, “je hoeft heus niet elke keer met me te flirten hoor”, ik blijf toch wel bij je kopen.
Mij luchtte het op dat ik iets deed, maar of hij er iets van meekreeg…..?
Zandbak en groen gras
De onvermijdelijke constatering dat de rand van de zandbak al lang niet meer uitdagend genoeg is.
De speurtocht naar of het gras aan de andere kant groener is, begonnen.
Tentoonstelling over Stadsdeelhuis
Geschiedenis en toekomst van het stadsdeelhuis
Opening: donderdag 10 november 2005
17.00-18.30
Locatie: stadsdeelkantoor Oud-West
De tentoonstelling neemt de bezoeker als het ware mee vanuit het polderlandschap in 1898 via de stadsreiniging en het stadsdeelkantoor naar een modern eigentijds gebouw in 2008
Openingswoord: Saranna Maureau
Niet dat die nu al weet wat ze dan daar gaat zeggen, maar morgen als het zover is wel.
Laat thuis en dan…….
Twee uur thuis, hoewel nazit in kroeg, niet meteen slaaprijp.
Hele dag vergaderd.
Tijdens avondeten werk/eet afspraak en daarna raad.
Dus work online van 9.00 tot 01.30
Nu niet naar bed gaan levert een probleem op, maar pas morgenochtend.
Slapen lukt niet nu meteen weet ik uit ervaring.
Kan ook niets inhoudelijks meer, dus geen stukje, maar snel rondje langs innercircle van weblogs: Merel, Aukje, De stem van en Zeppo.
Collega Werner en Amsterdam Centraal sla ik tactisch even over: straks vind ik er iets van en wordt daardoor het in slaap kunnen vallen weer uitgesteld, dat dus morgen maar weer.
Nu alleen nog op zoek naar het weblog dat mij met audiofragmenten via mijn PDA een prettige droomtoestand in sluist….
Mocht het nu nog niet bestaan, de ontwikkelingen gaan zo snel dat het er vast binnenkort is.
Realiseer me dat ik dan wel onbeperkte mobiele toegang tot het internet moet hebben voor mijn PDA omdat anders een “slaapverwekkende log” tot een duur slaapje leidt.
wonderlijke gebeurtenis
De man kwam volgens afspraak bij mij in huis iets leggen.
Hij belde aan, ik liet hem binnen en hij struinde naar de keuken, het werkterrein.
Hij boog naar de grond en werd vervolgens niet lekker.
“Sorry, maar ik wordt even wat duizelig”.
Pff, ik bood hem een stoel, koffie, wat eten, natte lap.
Hij wilde niets, alleen maar even zitten.
Ik respecteerde dat maar en liet hem even met rust.
Het zweet parelde van zijn gezicht en ik maakte me zorgen.
“Heeft u dat vaker, gebruikt u medicijnen, last van lage bloeddruk?” Koortsachtig dook ik in de herinnering van mijn EHBO cursus.
Hij maakte gebruik van het toilet, ik bood hem washand en doek, hij ging weer zitten en bleef zweten.
Wat hij had gegeten en of hij soms gevast had de afgelopen maand, tja je weet maar nooit, wie weet was het weer regelmatig eten hem iets minder bekomen.
Hij bleef duizelig en ik zag het zweet rond zijn mond, ik voelde en het was klam.
“Zal ik toch maar even de dokter voor u bellen?”
Dat wilde hij wel.
Vanwege het gebrek aan acuut levensgevaar, voor die knop koos ik maar niet, duurde het even en moesten we vervolgens wachten tot we teruggebeld werden door de doktersdienst.
De man was ondertussen op mijn bank komen liggen.
Nadat eindelijk de dokter had teruggebeld en met de man had afgesproken dat hij morgen langs moest komen als het dan nog niet over was, mompelde hij iets over nog even bijkomen.
Vervolgens viel hij in een diepe slaap.
Daar zat ik dan.
Zachtjes zette ik de televisie aan en bekeek mijn favoriete soap met ondertiteling dan maar want dan kon het geluid zacht.
Met mijn vinger op mijn lippen sssst wijzend op de slapende man, bracht ik op kousevoeten mijn jongste naar bed.
Toen het journaal begon zette ik langzaam de TV wat harder want ik wilde wel weten wat er speelde.
Mijn stoutmoedige daad in eigen huis werd slechts beantwoord door een nog dieper gesnurk.
Daarna durfde ik zelfs nog de Senseo aan te zetten voor een kopje koffie, onmisbaar bij het journaal.
Zo af en toe wierp ik een blik op de slapende man. Hij snurkte tevreden. Op een of andere manier was ik er toch ook wel een beetje trots op dat die vreemde man zomaar op mijn bank in slaap kon vallen en ongegeneerd lag te snurken.
“je raadt nooit wie er hier op de bank ligt te slapen”, smste ik naar mijn afwezige echtgenoot, met daarna maar snel de verklaring.”
Na een uur werd hij wakker, rekte zich uit, keek om zich heen en zei “dank u wel”.
“Wel naar de dokter gaan hoor morgen, want dit lijkt me toch echt niet goed”.
Hij beloofde me dat te doen en toen was hij weer weg.
Onderwijsconferentie GroenLinks
Peter Lankhorst in gesprek met Margalith Kleijwegt, met luisterend op de eerste rij Marijke Vos
Zaterdag was een interessante onderwijsconferentie van GroenLinks.
Met onderwerpen als Brede School, Ouderbetrokkenheid en het meten van Sociale Competenties.
ook herhaalde Marijke Vos het GroenLinks voornemen voor de Voorschool voor alle Amsterdamse kinderen.
Ik kon er niet de hele dag bij zijn, maar met name het gedeelte waarbij Margalith Kleijwegt, schrijfster van het boek Onzichtbare Ouders aan het woord was, leverde een boeiende discussie op over de mogelijkheden en wenselijkheid van huisbezoeken ook bij het voortgezet onderwijs.
Erg arbeidsintensief en misschien in sommige gevallen heel beklemmend en belastend, maar volgens mij een noodzakelijke acties als je ook de ouders wilt bereiken die zich niet uit zichzelf met de schoolloopbaan van hun kinderen (kunnen) bekommeren.