Bespiegelingen van een scheidend bestuurder

Vorige week vrijdag was ik bij het afscheid van Jan Coen Hellendoorn, voormalig stadsdeelvoorzitter in Oud-Zuid.

Hij had een mooi afscheid vanuit filmhuis Rialto, gelardeerd met culturele toespraken en een hele mooie film over Carel Willink gemaakt door leerlingen van het voortgezet onderwijs uit Oud-Zuid.

Jammer dat hij vertrok, maar daar ga je als buurvrouw-collega niet over.  

 

Afscheid uit een politieke functie is volgens mij zelden aangenaam.

Gepland of ongepland: het afkicken, na afloop en niet meer midden in alle besluitvormingsprocessen staan, lijkt me vreselijk wennen.

 

Wally Tax

               

In de week dat de paus en prins Rainier onder veel media aandacht stierven, kneep ook Wally Tax er achter zijn keukentafel tussenuit.

De eerste twee hadden begrafenissen die hun weerga niet kennen, de laatste liet niet veel meer na dan zijn gitaar een heel veel mooie muziek. En gelukkig een aantal goede vrienden, want geld voor de begrafenis was er niet.

Vanavond was het door hen georganiseerde benefietconcert voor Wally Tax in Paradiso. De opbrengst van de avond voor zijn begrafenis.

Het was een indrukwekkend concert met veel mooie bijdragen van o.a. Th

Van bouwoverlast naar Schilderfestijn

 

 

Op het Nicolaas Beetsplantsoen is de Dienst Waterbeheer en Riolering bezig een ondergronds bergbezinkbassin te maken. Deze is voor de tijdelijke opvang van rioolwater tijdens hevige regenval.

Maandag hebben de leerlingen van basisschool De Kinkerhoek samen met de DWR de bouwschutting op het Nicolaas Beetsplein beschilderd. De schutting staat om een diepe bouwput waar DWR Alle 300 leerlingen van De Kinkerhoek schilderen de komende twee weken een stukje van de schutting. Per dag wordt er in groepjes geschilderd. De werkzaamheden van DWR duren nog tot en met november.

Het is onvermijdelijk dat bouwwerkzaamheden voor overlast zorgen. Dit geldt zeker voor een plein dat ook als schoolplein fungeert. DWR betrekt daarom de basisschool bij de bouwactiviteiten. Op deze wijze hoopt DWR, ondanks de overlast, begrip te kweken voor de noodzaak van de werkzaamheden.

                   Foto’s: DWR

15 april

Vandaag, precies 7 jaar geleden begon ik aan mijn eerste dag als portefeuillehouder.

Ge

Almere

 

Pas om 12 uur s’nachts terug van het werkbezoek in Almere met daarna nog het onvermijdelijke borreltje na.

Nu pas thuis.

Het werkbezoek was in mijn beleving een groot succes. Goed om te zien hoe anderen het echt volstrekt anders doen.

 

Ik ben heel benieuwd hoe de raad dit werkbezoek heeft ervaren en of het raadsleden impulsen geeft om werkwijzes te veranderen.

Ik was onder de indruk van wat ik zag, vond het erg levendig en inhoudelijk.

Je moet nooit iets copi

Op bezoek bij de politieke markt in Almere

 

Donderdag 14 April gaat de raad op werkbezoek bij de politieke markt in Almere.

Duaal of niet: veranderen doe je het best samen. Dus naast de raad en griffie gaat ook het Dagelijks Bestuur en een delegatie van het MT mee.

Ik heb er veel zin in.

We zijn net op tijd want de politieke markt is kennelijk zo’n innovatief succes dat

Schrijf eens een brief aan jezelf

 

Vandaag kreeg ik wel erg leuke post:

Een brief van mijzelf.

Nu onderteken ik wel vaker brieven die ik vervolgens als bewoner weer terug zie, maar nooit dan ook aan mij persoonlijk geadresseerd.

Ik spreek mijzelf hier wel netjes aan als “geachte mevrouw Maureau”.

 

O&S doet voor ons een onderzoek naar het oordeel van bewoners over de dienstverlening en het gevoerde beleid van het stadsdeel.

Namens de stadsdeelvoorzitter sturen zij vervolgens een brief naar bewoners die door een steekproef geselecteerd zijn met de oproep om medewerking te verlenen aan het onderzoek.

Een grappige ervaring.

Vondelstede

Donderdag was ik op de feestelijke viering van het 20-jarig jubileum van verzorgingstehuis Vondelstede, prachtig gelegen aan het Vondelpark.

Zij combineerden het jubileum met een totaal vernieuwde inrichting van begane grond en souterrain. Het zag er prachtig uit.

Met een zonnetje was goed zichtbaar hoeveel mooi uitzicht de bewoners op het Vondelpark hebben.

 

Als cadeau voor het jubileum was er deze driewielerfiets met hulpmotortje.

 

Dus mocht u een dezer dagen dit voertuig door het Vondelpark zien rijden met genietende senioren aan het roer, dan weet u waar het vandaan komt.

 

Handhaving

Vrijdagochtend was ik aanwezig op een bestuurlijke conferentie over handhaving.

De laatste jaren is handhaving een hot topic. In de eerste plaats natuurlijk vanwege de vuurwerkramp in Enschede en de brand in Volendam waaruit bleek dat niet alles wat gehandhaafd had moeten worden ook daadwerkelijk gehandhaafd werd.

Daarnaast ook omdat er van de overheid steeds meer verwacht wordt dat ze doet wat ze zegt en zegt wat ze doet: betrouwbaarder en transparanter.

We maken het elkaar met het nieuwe elan in het strenge handhavingsregime wel erg moeilijk: we houden elkaar soms aan regels die amper uit te voeren zijn, maar lijken niet te mogen overwegen of het ook met een onsje minder kan.

Met name de strenge eisen rond brandveiligheid leveren soms situaties op waarin het bijna onmogelijk of onbetaalbaar wordt om aan de gestelde eisen te voldoen (actueel voorbeeld de skatehal in Amsterdam Noord of een aantal benodigde aanpassingen aan broedplaatslocaties).

Gedogen lijkt welhaast een ontfatsoenlijke term geworden te zijn en aan de regels een onsje minder of een andere manier van handhaven zijn we nog niet helemaal toe.

 

Ik ondersteun van harte de wens om helder te handhaven: minder regels, beter handhaven.

In de samenwerking tussen handhavers (centraal, decentraal, vanuit de diverse diensten) valt nog een boel winst te halen, dus een discussie hierover is per definitie waardevol.

De conferentie had tot doel om prioriteiten te stellen in de handhavingsregels die we graag gezamelijk aan zouden pakken en om te kijken waar we ook regels zouden kunnen schrappen.

De prioriteiten die de discussie opleverden, verschilden volgens mij niet of nauwelijks van de prioriteiten waar elk stadsdeel nu al stevig mee aan de slag is.

Bij de te schrappen regels hadden de deelnemesr het toch wat moeilijker en dat ondanks het feit dat we een boekje voor ons neus hadden met de 527 (ca) handhavingstaken die we zoals hebben in Amsterdam.

Een aantal hele rare, zoals het handhaven op het uitschrijven van duivenwedstrijden, het afgeven van een exploitatievergunning voor draaiorgels, handhaven op het tegengaan van bespieding in de openbare ruimte (wat doe je als je op een terrasje zit en om je heen kijkt), kwamen ter discussie te staan. Maar of we daar nu veel mee opschoten?

Het lijken mij geen taken waar we dagelijks mee bezig zijn. Afschaffen van deze regels levert noch de burger, noch de handhaver veel op.

 

Veel interessanter zou het m.i. zijn om te kijken of

• Er nu regels zijn die echt geen hout snijden
• Er nu regels zijn die veel beter gehandhaafd kunnen worden door een slimme combinatie te maken van handhavings- en toezichsttaken
• Er nu regels zijn die de burger net zo goed zelf kan handhaven (regels bekend, burger die er last van heeft, meldt het als de regel overtreden wordt en pas dan gaan we er op af).
• Van alle regels die nu tegenstrijdig zijn (deur naar binnen open voor het bouwbesluit, deur naar buiten voor de brandweer) als handhavende overheid aan te geven welke prevaleert zodat de ondernemer/burger weet wat hij/zij moet doen

Ter conferentie werden met name aan liberale zijde ook wat regels ter discussie gesteld die ik maar al te graag wil handhaven: kapvergunningen en toezien op naleving milieuwetgeving door bedrijven.

Helaas is de overheid zelf degene die het vaakst bomen moet (of meent te moeten, daarover verschillen de meningen heftig en alleen daarom al handhaven) kappen.

Omdat het als burger je directe leefomgeving beinvloedt, zou het m.i. heel slecht zijn als de overheid zichzelf hier zomaar een niet te controleren vergunning voor zou kunnen geven.

Ik zie ook wel dat de mogenlijkheid om bezwaar te maken tegen de afgegeven vergunning de besluitvormingsprocedure vaak vertraagt, het genomen besluit in verreweg de meeste gevallen stand houdt en de controverse tussen de in beroepgaande burger en de overheid verlegd wordt, maar vind het gezien de onheroepelijkheid van de te nemen beslissing en de zorgvuldigheid van evident belang dat de burger hier de overheid goed kan controleren.

Ook de naleving van milieuwetgeving voor bedrijven die vaak midden in een woonwijk staan lijkt mij meer dan belangrijk genoeg om te handhaven.

Ik moet toegeven dat er ter conferentie wel een hele rare bijkomstigheid van deze regel werd gemeld: als iemand van de reiniging een accu langs de weg ziet staan en die meeneemt op zijn kar, krijg hij een boete omdat je geen chemisch afval op een reinigingswagen mag meenemen. Optie: laten staan en geen overtreding of een extra kar laten rijden met dubbel zoveel verkeersbewegingen.

Ik hoop dat er naar aanleiding van de conferentie veel van de verbeteringsmogelijkheden waargemaakt gaan worden en dat we binnenkort ook eens een conferentie kunnen houden over waar het wel een onsje minder kan.

FabChannel

Dit weekend een mooi stukje in de PS van Het Parool over FabChannel.

Ik hoop dat door dit artikel nog meer mensen aan hun internet buis gekluisterd raken, want het is een prachtig fenomeen waar ik al een tijdje regelmatig van geniet:

Thuis, aan het werk achter de computer en ondertussen de registratie van een concert in Paradiso zien: op de achtergrond, of met volledige aandacht.

Het is me zelfs al eens overkomen dat ik naar een happening zat te kijken en de gedachte daarbij te willen zijn ook onmiddelijk tot uitvoer bracht.

Afgezien van het feit dat je via Fabchannel concertregistraties met goede beeld en geluidskwaliteit kunt bekijken en beluisteren, vind ik dit een goed voorbeeld van hoe je met copyright om zou kunnen gaan.

Copyright is nog steeds een enorme belemmering om zaken via het internet te ontsluiten. Dat zal zo blijven totdat de meerderheid van “copyright houders” overtuigd raken van het feit dat ze spekkopers zijn als ze hun waar vrijgeven voor een veel groter publiek dan ze anders zouden bereiken zoals ook het artikel in Het Parool al aangeeft.

Van Copyright naar “Copyleft”

Daarnaast getuigt de hele opzet van een prettige “Pietje Bel” en pioniers mentaliteit.

Nieuwste loot aan de stam van FabChannel is een zelf bedienbaar camerastandpunt, zodat je zelf kunt bepalen vanuit welke hoek je het concert wilt volgen.

Ik kijk uit naar de expantiedriften van FabChannel: “First we take The Leidseplein, then we take De Hallen in Oud-West” lijkt me wel een aardige.